This is me !

Bakit nga ba ako isinilang ng ganito?

Parang pati mundo ay nakaklaban koh..?

natutong tumayo sa sariling paa ko..

kahit kapalit nito ay pagtalikod sa taong kinagisnan ko..

humharap sa tao at nagpapakatotoo Na hindi ako kasing ganda ng helen na kilala niyo

Mukha na khit sinoy napapaaamo di ako katulad niya na inyong gusto…

wla akong katawan na tulad ni katya..

hubog ng katawa’y parang coca cola

sa ganda man ng pustura akoy wlang wala

kung ihahambing sa kutis niyang porselana

di ako kasing talino ng siyentipiko pero meron akong isip na alm kung anu ang totoo

gawin ang nararpat iwasan ang di dapat…

wlang panahon para maghanap o magsayang ang isip na mayron sila kailanman di ko makukuha.

di akoh anak ng mayamang pamilya di ako gahaman sa halaga ng pera wala akong brilyante o khit anu pa

tanging ako ang laging mapagmalaki ko

simpleng taong may simpleng gusto

makasama ng buo ang pamilya koh sa paraang alam ko

mabigyan ng maginhawang buhay ang inat kapatid ko

mayakap sila sa unang pagkakataon upang maparamdam ang panahong na tadhanay ipinagdamot.

Tahimik ako ngunit nasa loob ang kulo sa tagal ng panahon ng pananahimik ko

khit kailan hindo pa ako ngalit ng husto pagkat iyon ang pagkatao ko sa eskwelahan ako ay palakaibigan

pagkat likas na sa akin ang ganung kaugalian bati dito bati doon…

hanggng dumami ang taong kakilala ko sa mga guro ay malapit din ako

pagkat sila ay napagkakatiwalaan ko sa mga problema at sa sayang naransan ko

isa sila sa mga dahilan nito pag ngmahal ako ay lubos kong binibgay tiwala at oras sya lng ang mahal at mahirap yun

malamn ang tanging gusto ko lang ay responsable at mahal ako mahal niya kung anung meron ako di nag papanggap sa paraang gusto ko di mapili o pintaserong tao… basta sundin ang puso tiyak ko kami ay mabubuo…

isa lang ang masabi ko mahal koh ang mahal akoh…

kilalanin ako ng taong ayaw ayaw skin ng husto…